Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου ζει στους εργατικούς αγώνες του σήμερα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που φέρνουν κυβέρνηση-Τρόικα-εργοδοσία

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Επίκαιρο όσο ποτέ το αγωνιστικό παράδειγμα και η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, της φοιτήτριας, μέλος της ΚΝΕ που δολοφονήθηκε από τον εργοδοτικό τραμπούκο Μάριο Χαρίτο στις 28 Ιούλη του 1980, όταν η εργοδοσία της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ προσπαθούσε να εμποδίσει τις εξορμήσεις του εργατικού κινήματος στο χώρο δουλειάς.

Σήμερα το αγωνιστικό αυτό παράδειγμα είναι ο μόνος δρόμος, όταν η δουλειά, το μεροκάματο, τα δικαιώματα και η ίδια δυνατότητα των εργαζομένων να αγωνίζονται μπαίνουν στο στόχαστρο κυβέρνησης-ΕΕ σαν αποτέλεσμα των τριών μνημονίων, με τις πλάτες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που πλαισίωσε το «εθνικό μέτωπο» με την εργοδοσία.

Είναι ανεξίτηλο το στίγμα της ενοχής του κόσμου του κεφαλαίου που υπερασπίζεται τα κέρδη ισοπεδώνοντας το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων. Αυτός ο κόσμος της κρατικής καταστολής, της εργοδοτικής καταστολής και των ξεπουλημένων τραμπούκων, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν αλλάζει, παρά μόνο ανατρέπεται.

Είναι στήριγμα και πηγή δύναμης το παράδειγμα της Σ. Βασιλακοπούλου, της στράτευσης της νεολαίας στην πάλη για τη δικαίωση του κόσμου της δουλειάς, για μια καλύτερη ζωή, για έναν καλύτερο κόσμο. Το έχουμε ανάγκη στην μάχη που βρίσκεται μπροστά μας ενάντια στις εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, τις «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ», την ασυδοσία της εργοδοσίας, την ανάπτυξη σε βάρος εργαζομένων και περιβάλλοντος που σχεδιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα κέρδη που διασφαλίζουν κεφάλαιο και τράπεζες.

Τιμάμε τη Σ. Βασιλακοπούλου, δεν συγχωρούμε τους ενόχους, παλεύουμε ενάντια στο σύστημά τους, δεν υποστέλλουμε τη σημαία της πάλης για το δίκιο του εργάτη και την κοινωνική απελευθέρωση, τη σοσιαλιστική προοπτική και τον κομμουνισμό.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την επίθεση της κρατικής καταστολής στις καταλήψεις στέγασης προσφύγων και αλληλεγγύης

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης

Επίδειξη ακραίου κρατικού αυταρχισμού και καταστολής ήταν η εισβολή της αστυνομίας στους κατειλημμένους χώρους φιλοξενίας προσφύγων στο Ορφανοτροφείο της Τούμπας, στη Λ. Νίκης και στην Κ. Ντηλ τα χαράματα της Τετάρτης 27.7.16 και οι μαζικές προσαγωγές προσφύγων και αλληλέγγυων. Αυτή είναι η Ελλάδα και η Δημοκρατία του 2021 που υπόσχεται ο Α. Τσίπρας. Για όλα αυτά τα αίσχη προειδοποιούσε η κυβερνητική συγνώμη του αν. υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλα προς τον Ν. Δένδια που σαν υπουργός οργάνωσε τις ρατσιστικές επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας» επί κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τους πρόσφυγες δεν είναι παρά κομμάτι της άθλιας αντιμετώπισης των προσφύγων από την ΕΕ με φράχτες όπως αυτούς στον Έβρο, στοίβαγμα κάτω από απάνθρωπες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και με το θλιβερό αποτέλεσμα 3.000 πνιγμένους στη Μεσόγειο. Η  ΕΕ χτίζει μια Ευρώπη-Φρούριο, ενώ ταυτόχρονα πρωταγωνιστεί στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή που προκαλούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Η κυβέρνηση οργάνωσε την πολυδάπανη επιχείρηση καταστολής, την ίδια στιγμή που αρνείται να διασφαλίσει ανθρώπινους όρους ζωής στους πρόσφυγες, επειδή είναι απόλυτα εχθρική σε κάθε αγωνιστική κίνηση αλληλεγγύης σε αυτούς. Όποιος δεν είναι ενεργούμενο της κυβέρνησης, των ΜΚΟ, προπαγανδιστής της ΕΕ, βρίσκεται στο στόχαστρο. Καθόλου τυχαία δεν ήταν λοιπόν η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα ενάντια στο «No Border Camp». Αυτή η αστυνομική βαρβαρότητα που με τις πρωινές εφόδους θύμισε σκοτεινές μέρες, είναι κομμάτι αξεχώριστο της μνημονιακής πολιτικής που βάζει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των εργαζομένων, των φτωχών, του λαού.

Η υποκρισία με την οποία ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ και τα φερέφωνά του σπεύδουν να ανακοινώσουν ότι δήθεν διαφωνούν με αυτές τις πρακτικές καταστολής, δεν ξεγελά κανένα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εχθρική στο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Η λαϊκή αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, η απαίτηση για ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις που εκφράστηκε μαζικά όλη τη φετινή χρονιά, δεν πρόκειται να σταματήσει με τον αυταρχισμό και τα ΜΑΤ. Είναι κομμάτι της πάλης για μια καλύτερη, αξιοπρεπή ζωή, με δικαιώματα και ελευθερίες, είναι ανάγκη ζωής και γι’ αυτό θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαιτεί μαζί με όλο το αντιρατσιστικό κίνημα και όλους όσους υπερασπίζονται το δικαίωμα των προσφύγων σε μια καλύτερη ζωή, την άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων και το σταμάτημα κάθε δίωξης και γενικότερα της επίθεσης στους πρόσφυγες και στις δημοκρατικές ελευθερίες.

H ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την επέτειο εισβολής του τούρκικου στρατού και την διχοτόμηση της Κύπρου

Σε καμπή βρίσκεται το Κυπριακό 42 χρόνια μετά την εισβολή του τουρκικού στρατού τον Ιούλη του 1974. Μία εισβολή που ήταν η συνέχεια του πραξικοπήματος Σαμψών στη Κύπρο που οργάνωσε η ελληνική Χούντα. Ο πόλεμος και η δράση των ακροδεξιών παραστρατιωτικών, η προσφυγιά, τα απανωτά πλήγματα στα δημοκρατικά δικαιώματα, η διαίρεση της Κύπρου ήταν το αποτέλεσμα των εθνικιστικών ανταγωνισμών που τροφοδότησε η αστική τάξη σε Ελλάδα και Τουρκία. 

Η συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία ελληνικού και τουρκικού στρατού στο νότιο και βόρειο τμήμα του νησιού μαζί με τον έλεγχο του 2% της Κύπρου από τη Βρετανία με τη μορφή βάσεων σε Ακρωτήρι και Δεκελί, σηματοδοτούν τη διαρκή ιμπεριαλιστική παρουσία στο νησί.

Η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ το 2003 όχι μόνο δεν έλυσε το Κυπριακό, αλλά αντίθετα όξυνε τους ανταγωνισμούς στο νησί και στις μέρες της κρίσης τη βύθισε σε μνημόνιο με αντεργατικά μέτρα με ευθύνη και υλοποίηση της «κυβερνώσας Αριστεράς» του ΑΚΕΛ και της δεξιάς του Αναστασιάδη.

Σήμερα οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ απεργάζονται νέα σχέδια δήθεν λύσης του κυπριακού. Όπως έδειξε και το σχέδιο Ανάν, αυτά τα σχέδια αφήνουν στο περιθώριο το λαό, συντηρούν την εθνική και θρησκευτική διαίρεση, επιβάλλουν τον έλεγχο και την επιτροπεία από τους ιμπεριαλιστές. Ειδικά σήμερα κάθε παρόμοια εξέλιξη είναι διπλά επικίνδυνη, καθώς οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι τυχοδιωκτισμοί των αστικών τάξεων της Αν. Μεσογείου φέρνουν πόλεμο, προσφυγιά, φτώχεια, εθνικιστικό μίσος και εκμετάλλευση.

Η μόνη λύση για το Κυπριακό είναι μία Κύπρος ενιαία κι ανεξάρτητη, έξω από την ΕΕ, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και εγγυήτριες δυνάμεις, με πλήρη ισοτιμία των κοινοτήτων της. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουν ένα κοινό μέλλον η ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα που δεν μπορεί παρά να έρθει μέσα από τον αγώνα ενάντια στο εθνικιστικό μίσος και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η ελπίδα βρίσκεται στον κοινό αγώνα των λαών σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο ενάντια σε κεφάλαιο, ιμπεριαλισμό, πόλεμο, ρατσισμό, εθνικισμό και φασιστική απειλή, για την ειρήνη, την ελευθερία και το τέλος της εκμετάλλευσης που η προοπτική του σοσιαλισμού μπορεί να εξασφαλίσει.

Απλή αναλογική. Άλλο ένα φιάσκο της κυβέρνησης

Ψηφίστηκε την Πέμπτη 21.7. στη Βουλή ο νόμος που ψευδεπίγραφα (όπως συνηθίζει, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκάλεσε απλή αναλογική, συνεχίζοντας την παράδοση των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων παραχάραξης της λαϊκής βούλησης και στήριξης της εξουσίας της άρχουσας τάξης.

Υποκριτικές αποδείχτηκαν οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ  που παλιότερα μιλούσε  για απλή και ανόθευτη αναλογική, ως το μόνο δίκαιο εκλογικό σύστημα. Στην πράξη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδίωκε την κατάργηση του μπόνους, μπροστά στο φόβο της φθοράς από τη διαχείρισης του μνημονίου και παζάρευε με τα κόμματα της μνημονιακής αντιπολίτευσης τη μοιρασιά την κυβερνητικής εξουσίας. Ένα παζάρι στο οποίο πρόθυμα μπήκαν ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντης, ενώ η ΝΔ επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πόσο υποτιμά τη δημοκρατική βούληση του λαού, καθώς είναι απαρέγκλιτα αφοσιωμένη στη  διαχείριση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και στην επιδίωξή της να επανέλθει στην κυβέρνηση.

Μαύρη σελίδα το παζάρι της κυβέρνησης με τη φασιστική Χρυσή Αυγή με άγνωστα ανταλλάγματα, αλλά κυρίως το πλασάρισμα της εγκληματικής οργάνωσης σαν υπεύθυνη πολιτική δύναμη. Μόνο το γεγονός ότι δε χρειάστηκαν τελικά οι ψήφοι των φασιστών φρέναρε την υπερψήφιση του εκλογικού νόμου από τη Χρ. Αυγή, αφού πρώτα ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης φρόντισε να αποδεχτεί μια τέτοια πιθανή προσφορά συμβάλλοντας στο πολιτικό «ξέπλυμα» του φασισμού.

Πολιτικά απαράδεκτη για την Αριστερά είναι η στάση του ΚΚΕ που εγκατάλειψε τη στάση αρχών υπέρ της απλής και άδολης  αναλογικής και διευκόλυνε το σχέδιο της κυβέρνησης υπερψηφίζοντας τον εκλογικό νόμο. Δε σώζει τα προσχήματα η καταψήφιση του άρθρου για το όριο εισόδου στη βουλή, γιατί αυτό θα ισχύει μαζί με τον υπόλοιπο νόμο που υπερψήφισε το ΚΚΕ. Απλή αναλογική είναι μία και μόνη, χωρίς όρια και άλλα εμπόδια στη έκφραση της λαϊκής ψήφου. Όπως ακριβώς την περιγράφουν τα νομοσχέδια που παλιότερα κατέθεταν και στήριζαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Είναι καιροσκοπική η στάση του ΚΚΕ που βάζει πλάτη στην κυβερνητική μεθόδευση να αποκλείει ριζοσπαστικές φωνές και δυνάμεις της Αριστεράς και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανάμεσά τους.

Το αίτημα για απλή αναλογική παραμένει επίκαιρο, μαζί την απαίτηση για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες που χτυπιούνται βάναυσα στην εποχή των μνημονίων που δρομολογούν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ. Τα καλπονοθευτικά συστήματα που αναπαράγουν το χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό και τα στηρίγματά του, είναι ένα από τα εργαλεία της καθυπόταξης του λαού και φυσικά το έλλειμμα δημοκρατίας δεν ξεπερνιέται απλά με τον εκλογικό νόμο. Το καθεστώς της επιτροπείας από την Τρόικα που επιβάλλουν τα μνημόνια και η συμμετοχή στην ΕΕ, ο γενικευμένος κρατικός αυταρχισμός και η αστυνομοκρατία στα κέντρα των πόλεων, η εργοδοτική αυθαιρεσία και ποικιλόμορφη βία, η δράση των φασιστικών, ρατσιστικών και παρακρατικών ομάδων δείχνει πόσο αναγκαίος είναι σήμερα ο αγώνας για περισσότερη και αληθινή δημοκρατία και ελευθερία. Αυτός ο αγώνας συνδέεται άρρηκτα στην εποχή μας με την πάλη ενάντια στην  κυριαρχία του κεφαλαίου, για την κοινωνική απελευθέρωση και το σοσιαλισμό.

Για τις εξελίξεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η αποτυχία του αντιδημοκρατικού – αντιλαϊκού στρατιωτικού πραξικοπήματος πυροδότησε εξελίξεις στη γείτονα που υπογραμμίζουν τεράστιους κινδύνους για τα εργατικά κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η κήρυξη της Τουρκίας σε "κατάσταση έκτακτης ανάγκης" για τους επόμενους τρεις μήνες, σε συνδυασμό με τις δεκάδες χιλιάδες εκκαθαρίσεις μέσα σε λίγες μέρες στο κράτος, τις επιθέσεις ενάντια σε αριστερούς, Κούρδους  και άλλες εθνότητες, τα βασανιστήρια, την απόφαση περί αναστολής εφαρμογής της ευρωπαϊκής σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κυβερνητική πρόθεση για επαναφορά της θανατικής ποινής,  δείχνουν ότι μετά το αποτυχημένο  πραξικόπημα μερίδας του στρατού, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το «επίσημο» πραξικόπημα της κυβέρνησης Ερντογάν.

Η προσπάθεια εκμετάλλευσης από το Ερντογάν της αποτυχίας του πραξικοπήματος για να εδραιώσει μια ολοκληρωτική εξουσία, υπό κοινοβουλευτικό μανδύα,  οδηγεί σε κατάπνιξη των λαϊκών ελευθεριών, ένταση του πολέμου ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, σημαίνει κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη, την τούρκικη και κούρδικη αριστερά.  Παράλληλα κλιμακώνεται η αστάθεια στην περιοχή, αφού η τούρκικη κυβέρνηση θα κλιμακώσει την πολεμική της εμπλοκή μέσα κι έξω από τη χώρα, στο πλαίσιο ενός κουβαριού αμείλικτων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κι αντιθέσεων.

Τεράστιες οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία κυριολεκτικά «παίζει με τη φωτιά» προωθώντας τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης βαθαίνοντας την εμπλοκή της στους πολεμικούς ανταγωνισμούς, διεκδικώντας σε συνεργασία με Η.Π.Α. – Ε.Ε. να αναδειχθεί σε «δύναμη σταθερότητας» στην περιοχή,  διατηρώντας τον αντιδραστικό άξονα με Αίγυπτο και Ισραήλ κι αναζητώντας νέες ισορροπίες και συμμαχίες.

Συμπαράσταση μέχρι τη νίκη στον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει και στηρίζει τον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο και την 24ωρη απεργία την Παρασκευή 22/7 που αποφασίστηκε από τη σύσκεψη των επιτροπών αγώνα των υποκαταστημάτων της Αθήνας στη βάση της κλιμάκωσης και του συντονισμού με το σωματείο εργαζομένων του Μαρινόπουλου στη Βόρεια Ελλάδα. 

O όμιλος Μαρινόπουλου έχει ζητήσει να υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, έχει ήδη κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα, έτσι ώστε μέχρι τον Σεπτέμβρη, που θα γίνει η εκδίκαση της κύριας αίτησης, να μην μπορεί κανένας από αυτούς στους οποίους χρωστάει η επιχείρηση, να προχωρήσει σε διωκτικά μέτρα για να πάρει τα χρωστούμενα.
Παρ’ ότι εξαιρούνται οι εργαζόμενοι προς το παρόν, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός και καμία εμπιστοσύνη στα σχέδια της εργοδοσίας. Αντίθετα χρειάζεται οργάνωση και αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας και να μην γίνει καμία βλαπτική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις.
Οι επιχειρήσεις Μαρινόπουλος είχαν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά τα προηγούμενα χρόνια, με υψηλή κερδοφορία που τα αφεντικά τους με σχέδιο και προγραμματισμό αφού φρόντισαν και μετέφεραν τα κέρδη τους σε άλλες εταιρείες και επενδύσεις, τις άφησαν να καταρρεύσουν όταν  δεν ήταν πλέον τόσο κερδοφόρες, Αφού λυμάνθηκαν την υπεραξία των εργαζομένων τους, τώρα τους αφήνουν αντιμέτωπους με την ανεργία και το περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Σημαντική ευθύνη για τις εξελίξεις φέρει και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρεί και η σημερινή, αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να προστατεύει τα κέρδη του και να φορτώνει το κόστος «διάσωσης» της επιχείρησης στου εργαζόμενους, οι οποίοι με τα σχέδια εξυγίανσης και διάσωσης της επιχείρησης θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο. Στο στόχαστρο θα μπουν τα εργατικά δικαιώματα, αφού «σχέδια εξυγίανσης» κι «εξορθολογισμός δαπανών» στην αμείλικτη καπιταλιστική γλώσσα σημαίνει κλεισίματα καταστημάτων, απολύσεις, μειώσεις μισθών, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, ένταση του αυταρχισμού και της εργοδοτικής δεσποτείας.