Με ρατσιστικές δηλώσεις και απαράδεκτους τακτικισμούς η ΔΑΚΕ τορπίλισε τη συνεδρίαση του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr     /dimosio.paremvasis@gmail.com

 

Με ρατσιστικές δηλώσεις και απαράδεκτους τακτικισμούς η ΔΑΚΕ τορπίλισε τη συνεδρίαση του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων Δημοσίου στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ

Αργύρης Χρήστος, Βαϊνάς Παντελής, Μαριόλης Δημήτρης, Παναγιώτου Χρήστος, Παρασκευόπουλος Γιώργος, Τρούλη Αντιγόνη

 

Καταγγέλλουμε ότι στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ, αναφερόμενος στο θέμα των πυρκαγιών και επιχειρώντας να υποστηρίξει το κυβερνητικό αφήγημα, δήλωσε από το βήμα για τους μετανάστες που κάηκαν κυνηγημένοι στο δάσος της Δαδιάς: «κακώς βρέθηκαν εκεί»!

Άμεσα ζητήσαμε να ανακαλέσει. Όλες οι παρατάξεις αποχώρησαν και η διαδικασία σταμάτησε. Ακολούθως, έτερος εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ έβαλε θέμα απαρτίας οδηγώντας τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου σε διάλυση! Κατά τα άλλα αυτές οι δυνάμεις ανησυχούν που η ΑΔΕΔΥ δεν έχει ακόμη συγκροτήσει το προεδρείο της.

Οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ρατσισμός και χαιρεκακία. Μερικά πράγματα δεν κρύβονται τελικά. Ο ακραίος μισανθρωπικός ρατσιστικός λόγος που εκπορεύεται από την κυβερνητική πολιτική, όταν εκφράζεται και μέσα στα συνδικάτα γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος. Τροφοδοτεί όχι μόνο τη ρατσιστική προπαγάνδα αλλά νομιμοποιεί το χέρι των ταγμάτων εφόδου που έχουν βγει παγανιά ως αυτόκλητοι «πολιτοφύλακες», να συλλαμβάνουν μετανάστες και πρόσφυγες σε νέα πογκρόμ και επιθέσεις.

Αλλά πέρα από τη σύμπλευση με την τρέχουσα ρατσιστική προπαγάνδα που υποστηρίζει ότι δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές στα δάση του Έβρου, αφού οι πρόσφυγες και τα παιδιά τους δεν υπολογίζονται ως ανθρώπινες υπάρξεις, επιχειρείται να μετατοπιστεί η ευθύνη στα ίδια τα θύματα.

Πολύ βολική εξήγηση αλήθεια. Βρέθηκαν στον λάθος τόπο, τον λάθος χρόνο. Το ίδιο προφανώς ισχύει για όλες τις τραγωδίες-εγκλήματα της κυβερνητικής πολιτικής του προηγούμενου διαστήματος.

Κακώς λοιπόν βρέθηκαν εκεί:

ü    Ο κτηνοτρόφος που πήγε να σώσει τα ζώα του

ü    Η γυναίκα με κινητικά προβλήματα στο τροχόσπιτό της στον Βόλο

ü    Οι 13 μετανάστες που παράνομα απήγαγε ο αυτόκλητος σερίφης-φασίστας για να αθωωθούν πανηγυρικά στη συνέχεια από το δικαστήριο

ü    Οι 500 πνιγμένοι πρόσφυγες στην Πύλο

ü    Οι δύο πιλότοι του Canadair στην Κάρυστο

ü    Ο οπαδός της ΑΕΚ που τον μαχαίρωσαν Κροάτες φασίστες αφού διήνυσαν περισσότερα από 470 χιλιόμετρα εντός της ελληνικής επικράτειας

ü    Ο μετανάστης που πήγαινε στο μεροκάματο και τον έσφαξαν φασίστες στην ίδια γειτονιά

ü    Τα νεογνά και οι ασθενείς στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης που μεταφέρθηκαν άρον άρον σε πλοίο της γραμμής που «αναβαθμίστηκε» σε «πλωτό νοσοκομείο».

Ο κατάλογος δυστυχώς δεν έχει τέλος…

Απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις και τον κυρίαρχο ρατσιστικό, εθνικιστικό λόγο και την κρατική πολιτική χιλιάδες άνθρωποι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη με συλλαλητήρια που κατήγγειλαν με τα συνθήματά τους την κυβέρνηση της ΝΔ που αφήνει να καούν δάση και άνθρωποι, επενδύει στο χαρτί του ρατσισμού στοχοποιώντας τους πρόσφυγες για τις πυρκαγιές και κάνει ανοιχτά πλάτες στους φασίστες και στα πογκρόμ τους στον Έβρο.

Ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις δε θα επιτρέψουμε να εισβάλει το ρατσιστικό δηλητήριο στο συνδικάτο. Θα παλέψουμε με κάθε τρόπο τον φασισμό που προσπαθεί να ξαναστεριώσει στην κοινωνία και θα πράξουμε ό,τι περνάει από το χέρι με αλληλεγγύη και αγώνα για τα δικαιώματά τους στο άσυλο, και στα ίσα δικαιώματα ενάντια στην Ευρώπη-φρούριο, στους φράχτες και στις επαναπροωθήσεις, για σύνορα ανοιχτά για τους διωκόμενους του πολέμου και της ακραίας φτώχειας.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή της συνεδρίασης, οι πρώτες τοποθετήσεις των παρατάξεων δεν άφηναν πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Για παράδειγμα, η ΔΑΚΕ αφού αναγνώρισε ότι οι αυξήσεις του νέου μισθολογίου δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας, αποδέχτηκε ότι πλέον είναι νόμος του κράτους και πρέπει να περιοριστούμε στη διεκδίκηση του 13^ου μισθού και των χαμένων μισθολογικών κλιμακίων. Η ΔΗΣΥΠ παρέμεινε αταλάντευτη στη θέση ότι η κοινωνία θέλει αξιολόγηση και αξιοκρατία, επομένως, κάθε προσπάθεια αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Όσο για το αντεργατικό νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, θεωρούν ότι η μόνη διάταξη που επηρεάζει το δημόσιο είναι το άρθρο που αφορά την παρεμπόδιση προσέλευσης στην εργασία σε ημέρα απεργίας! Η ΔΑΣ/ΠΑΜΕ αρκέστηκε σε σωστές αναλύσεις για τις συνέπειες αυτού του νομοσχεδίου, χωρίς να προτείνει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο αγώνα, παρά μόνο ανακοίνωσε ενημερώσεις-συσκέψεις των σωματείων, ότι τα συνδικάτα θα προχωρήσουν σε παράσταση και συνέντευξη τύπου των συνδικαλιστικών στελεχών στο υπουργείο εργασίας, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που διακόπηκε η συνεδρίαση. Η ΕΑΑΚ και η Συνδικαλιστική Ανατροπή περιορίστηκαν στην ανάλυση χωρίς αγωνιστική πρόταση. Τελικά, η μόνη πρόταση που έπεσε στο τραπέζι από τις άλλες δυνάμεις (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ)  ήταν μια συνάντηση με την Κεραμέως και τον Γεωργιάδη.

Από την πλευρά των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων Δημοσίου δηλώσαμε ότι πρέπει άμεσα το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα να προχωρήσει σε αγωνιστικά βήματα, με γενικές συνελεύσεις στα πρωτοβάθμια σωματεία, με οργάνωση συλλαλητηρίου την πρώτη βδομάδα του Σεπτεμβρίου (6.9 ή 7.9), μαζική συμμετοχή στη διαδήλωση της ΔΕΘ στις 9.9 και στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στις 18/9 στο Κερατσίνι και οργάνωση απεργίας μπροστά στην κατάθεση του αντεργατικού νομοσχεδίου. Τονίσαμε ότι οι αυξήσεις που υποσχέθηκαν αποτελούν εμπαιγμό και γι΄αυτό  ιδιαίτερη αιχμή για μας αποτελεί ο αγώνας για πραγματικές αυξήσεις μισθών ενάντια στη λιτότητα, την ακρίβεια και τις περικοπές. Τέλος, επιμείναμε να ψηφιστεί το ψήφισμα αλληλεγγύης στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Η παρελκυστική τακτική και η αγωνιστική αγρανάπαυση που επιχειρούν να επιβάλουν οι παρατάξεις του κυβερνητικού κρατικού συνδικαλισμού της συναίνεσης και της υποταγής μόνο με τη μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων στις συλλογικές διαδικασίες μπορεί να σπάσει.

Όσο μας αφορά, ο ρατσισμός και ο φασισμός, με όποιο προσωπείο κι αν εμφανίζονται, όπως επίσης ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και η στρατηγική συναίνεσης με την αντιλαϊκή πολιτική θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι.