Παρεμβάσεις ΔΕ: Τι έγινε στη ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ - Η αβάσταχτη ελαφρότητα των «ενιαίων κειμένων» των ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ και η βαρύτητα της Απεργίας – Αποχής ενάντια στην αξιολόγηση

 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

23/10/2023

Η αβάσταχτη ελαφρότητα των «ενιαίων κειμένων» των ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ

και η βαρύτητα της Απεργίας – Αποχής στη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση της κυβέρνησης ΝΔ

«Απεργία» στις καλένδες ή απεργιακός σχεδιασμός και σύγκρουση με την κοινωνική βαρβαρότητα;

Για τρίτη φορά από την απόπειρα έναρξης της αξιολόγησης του σχολείου πριν 3 χρόνια η Α/Α συγκεντρώνει στη Γ.Σ. Προέδρων των ΕΛΜΕ περίπου ίδιο ποσοστό με αυτό που είχε συγκεντρώσει στη Γ.Σ. των Προέδρων της 16/10/21, όταν πραξικοπηματικά άλλαξε θέση η ΟΛΜΕ. Το ποσοστό αυτό είναι σχεδόν 55%, (41 ΕΛΜΕ) αλλά λόγω του καταστατικού της ΟΛΜΕ που απαιτεί το 66,6% των ψήφων που αντιστοιχούν στις ΕΛΜΕ για την κήρυξη απεργίας, δεν υιοθετήθηκε. Αντίθετα πέρασε με ποσοστό ελάχιστα πάνω από αυτό της Α/Α (57,3% και 43 ΕΛΜΕ) η πρόταση για ενιαία κείμενα, η οποία επειδή δεν αποτελεί απεργιακή αγωνιστική απάντηση δεν χρειάζεται πλειοψηφία 2/3.

Ο αριθμός των ΕΛΜΕ και το αντίστοιχο ποσοστό δείχνουν την πολύ σημαντική δυναμική της συγκεκριμένης μορφής αγώνα. Δείχνουν για μια ακόμη μια φορά ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν απονομιμοποιήσει και στη συνείδησή τους, αλλά και στην πράξη σε μαζικές συλλογικές διαδικασίες, όλη αυτή τη διαδικασία. Δείχνει ότι κανένας μαχόμενος εκπαιδευτικός, κανένας εκπαιδευτικός που αναπνέει την κιμωλία καθημερινά και γνωρίζει τις πραγματικές συνθήκες λειτουργίας των σχολείων, τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών και τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών δεν αποδέχεται την κατηγοριοποίηση και την αξιολογική κατάταξη του δημόσιου σχολείου, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση πλευρών της λειτουργίας του.

Η Α/Α δέχτηκε επίθεση από όλες τις πλευρές του μετώπου των «ενιαίων κειμένων». Η ΣΥΝΕΚ επένδυσαν για μια ακόμη φορά σε ένα κλίμα εκφοβισμού και τρομοκράτησης για τα δήθεν δεινά που επιφέρει η Α/Α και υποστήριξαν ότι δήθεν οι Παρεμβάσεις παρασύρουν τον κόσμο σε παρανομίες, η ΔΑΚΕ (θα δώσει ενιαία απάντηση; Ανέκδοτο!) στο ίδιο μοτίβο επέμεινε ως συνήθως να μην κάνουμε τίποτα και η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ όχι μόνο πάλεψε για να περάσουν τα ενιαία κείμενα, όχι μόνο και κατέφυγε για μια ακόμη φορά σε προβοκατόρικες αναφορές ονομάτων απόντων συντρόφων μας από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και επέλεξε να παραποιήσει θέσεις ΕΛΜΕ που βρίσκονται σε Α/Α από την αξιολόγηση σχολείων νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα κάλυπτε την μεταστροφή της θέσης της υπέρ της «καλής αξιολόγησης».

Η ΑΣΕ –ΠΑΜΕ επέλεξε να στηρίξει τα «ενιαία κείμενα» ως απάντηση στην αξιολογική διαδικασία. Οι 41 ΕΛΜΕ που παρά την άρνηση ΔΑΚΕ –ΣΥΝΕΚ –ΠΕΚ να προχωρήσουν σε αγωνιστική απάντηση επέμειναν στην Α/Α, δείχνουν ότι μπορεί να υπάρξει στα πρωτοβάθμια σωματεία ένας πολύ σημαντικός αριθμός ΕΛΜΕ –σε ψήφους λίγο πάνω από τη μισή δύναμη της ΟΛΜΕ- που επιμένει να συγκρουστεί με την κυβέρνηση στην κομβική και εμβληματική γι αυτήν επιλογή αξιολόγησης. Με τη συμμετοχή και του ΠΑΜΕ οι ΕΛΜΕ που έχουν κηρύξει Α/Α θα μπορούσαν να γίνουν –τουλάχιστον- 41 από 25 που είναι σήμερα. Αντί λοιπόν να επιδιωχθεί η συντονισμένη ανυπακοή στην κυβέρνηση, κόντρα στον γραφειοκρατικό κυβερνητικό συνδικαλισμό οι δυνάμεις της ΑΣΕ-ΠΑΜΕ επιλέγουν να συνταχθούν με αυτόν και να δώσουν όχι μόνο το άλλοθι για ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ, αλλά να αποτελέσουν και κολυμπήθρα του Σιλωάμ γι' αυτές τις δυνάμεις.

Από όσους ψήφισαν τα ενιαία κείμενα στη Γ.Σ. των προέδρων, προβλήθηκε η άποψη ότι δήθεν ο κλάδος θα δώσει με αυτόν τον τρόπο ενιαία απάντηση στην αυτοαξιολόγηση, ώστε να δώσει οργανωμένα την μάχη ενάντια στην κυβερνητική πολιτική κλπ. Αλήθεια όμως, με ποιο αγωνιστικό σχέδιο και με ποια απεργιακή πρόταση συνδέθηκε η πρόταση για ενιαία κείμενα; Ο κλάδος που υποτίθεται ότι θα απαντήσει ενιαία ενάντια στην αξιολόγηση με ποιον τρόπο θα διεκδικήσει τα αιτήματά του στη συνέχεια; Με κανέναν είναι η απάντηση, καθώς όλες οι προτάσεις για συγκεκριμένη απεργιακή δράση της ΟΛΜΕ απορρίφθηκαν από τη Γ.Σ. Η πρόταση των ΣΥΝΕΚ, που στηρίχθηκε και από την ΑΣΕ-ΠΑΜΕ, για κήρυξη 24ωρης απεργίας με προϋπόθεση τη συμμετοχή και άλλων ομοσπονδιών (αλήθεια όμως γιατί όχι με την ομοσπονδία των υγειονομικών που έχουν απεργία στις 2/11 και που πρότειναν πολλές ΕΛΜΕ και οι Παρεμβάσεις;) χωρίς να μπορεί η ΟΛΜΕ να πάρει την πρωτοβουλία των εξελίξεων, χωρίς χρονικό προσδιορισμό και χωρίς προοπτική συνέχισης του αγώνα, συνιστά ουσιαστικά πρόταση παραπομπής του αγώνα στις καλένδες. Το έχουμε δει το έργο πολλές φορές. Μήπως η γραμμή της σταδιακής αποδοχής της αξιολόγησης ταιριάζει με τη γραμμή μηδενικής κινητοποίησης του κλάδου;

Στην πραγματικότητα κύριο μέλημα όλων ήταν να υπάρξει μια απόφαση της ΟΛΜΕ που να υιοθετεί τη λογική συμμετοχής στην αξιολόγηση μέσω των «ενιαίων κειμένων» και να διευκολύνει την κυβέρνηση. Άλλωστε, η ΔΑΚΕ είναι υπέρ της αξιολόγησης, οι ΣΥΝΕΚ είναι υπέρ της αξιολόγησης Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ τοποθετείται ενάντια στην «αντιδραστική», «αντιπαιδαγωγική» και «αντιεκπαιδευτική» αξιολόγησης, λες και μπορεί να υπάρξει μια αξιολόγηση που δεν είναι κατηγοριοποίηση των σχολείων. Θέσεις που εκ των πραγμάτων βοηθούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης να προχωρήσει στις βαθιές αντιδραστικές και ταξικές επιλογές της στην εκπαίδευση μέσω μιας εμβληματικής επιλογή της, όπως αυτή της αξιολόγησης.

Η ΑΣΕ – ΠΑΜΕ είχε και στη Γ.Σ. προέδρων αλλά και στις Γ.Σ. τέσσερις (4) διαφορετικές αντιλήψεις- προτάσεις ανάλογα με τη περίπτωση και ανάλογα ποιον είχαν ως αντίπαλο σχέδιο. Πότε με Α/Α., πότε με τα «ενιαία κείμενα» -φτάνοντας μάλιστα να αναιρέσει αποφάσεις Γ.Σ όπου είχαν πλειοψηφήσει τα κείμενα του ΠΑΜΕ σε περασμένο χρόνο- πότε Α/Α από τα σωματεία, πότε κατά των «ενιαίων κειμένων». Στις ενδεικτικές ψηφοφορίες στη ΓΣ προέδρων, η απεργία αποχή συγκέντρωσε 39 ψήφους και 39 ψήφους συγκέντρωσε και η πρόταση για τα κείμενα. Πρόεδροι ΕΛΜΕ, στελέχη του ΠΑΜΕ, ψήφισαν και τις δύο προτάσεις, ενώ οι αποφάσεις που είχαν από τις ΕΛΜΕ τους, ήταν να ψηφίζουν τα κείμενα μόνο αν δεν περάσει η απεργία αποχή. Δεν είχε γίνει ονομαστική ψηφοφορία και επίσημα δεν ήταν γνωστό αν οι 39 ψήφοι με την απεργία αποχή συγκεντρώνει τα 2/3 που χρειάζονταν. Ήταν δηλαδή οι ψήφοι αυτών που βοήθησαν την πρόταση για τα «ενιαία κείμενα» να περάσει το 50%, βοηθώντας και δίνοντας φιλί ζωής στις ΣΥΝΕΚ και στην πρόταση των ΣΥΝΕΚ –ΔΑΚΕ να πλειοψηφήσει στη ΓΣ των προέδρων.

Πώς γίνεται, όμως, σε μια ενιαία διαδικασία όπως αυτή της αξιολόγησης να απαντούν με κατακερματισμό της αντιπαράθεσης; Πώς γίνεται να κηρύσσουν Α/Α από ατομική την αξιολόγηση και από τους μέντορες και τους ενδοσχολικούς συντονιστές, δηλαδή σε 2 από τους τρεις πυλώνες της αξιολογικής διαδικασίας, και να μη κάνουν το ίδιο για τον τρίτο πυλώνα αυτόν της αξιολόγησης των σχολείων;

Στην ΑΣΕ-ΠΑΜΕ επιδόθηκε από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό ο ρόλος του «λαγού» τον οποίο και αποδέχθηκε. Επέλεξε να πάρει θέση κάτω από την ομπρέλα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αντί να στηρίξει όλο εκείνο το κομμάτι του κλάδου που αντιστέκεται, την αγωνιστική κινητοποίηση των ΕΛΜΕ, των πρωτοβαθμίων σωματείων, ώστε να ανατραπεί η γραμμή αποδοχής της αξιολόγησης των ΔΑΚΕ –ΠΕΚ –ΣΥΝΕΚ. Γιατί το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: γιατί να αλλάξουν τη θέση τους όσοι έχουν κηρύξει Α/Α και παλεύουν ενάντια στην αξιολόγηση και όχι η παράταξη των ΣΥΝΕΚ που εδώ και καιρό έχουν αποφασίσει να μην κάνουν τίποτα και απλά επιδιώκουν την «καλή» αξιολόγηση; Γιατί να μην γίνουν 41 τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι ΕΛΜΕ, που έχουν κηρύξει Α/Α ανοίγοντας το δρόμο για την κατάκτηση της πλειοψηφίας των ΕΛΜΕ; Ας μην ξεχνάμε και τα 80 πρωτοβάθμια σωματεία (ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ) που σε συντονισμό εξανάγκασαν την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ να προχωρήσουν σε Α/Α το 2020.

Η Α/Α αποτέλεσε και αποτελεί εκείνη τη μορφή αγώνα που είναι ικανή να συγκροτήσει ένα πραγματικό μέτωπο σύγκρουσης και αμφισβήτησης της πολιτικής της κυβέρνησης που επιδιώκει την αλλαγή του DNA του δημόσιου σχολείου, την επιδείνωση των όρων και των συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών σε αυτό. Δείχνει ότι η Α/Α ως εργαλείο κι όπλο υπάρχει στη φαρέτρα του εκπαιδευτικού κινήματος και επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί σε κορυφαίες αντιπαραθέσεις με την κυβέρνηση, όπως η τωρινή. Δεν υπάρχει εικονική συμμετοχή στην αξιολόγηση, μόνο πραγματική συμμετοχή. Ο κλάδος δεν θα αντιμετωπίσει την αξιολόγηση με εικονικές κινητοποιήσεις, αλλά με πραγματικό και αποφασιστικό αγώνα! Τώρα είναι η ώρα τα πρωτοβάθμια σωματεία να βγουν μπροστά! Αυτή τη στιγμή 25 ΕΛΜΕ πάνω από το ¼ των ΕΛΜΕ της χώρας βρίσκονται σε Α/Α από την αξιολόγηση των σχολείων. Είναι ώρα και οι υπόλοιπες ΕΛΜΕ να προχωρήσουν κι αυτές σε Α/Α από την αξιολόγηση των σχολείων. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση ενιαία και συντονισμένα με Α/Α και για όλες τις μορφές της, παλεύουμε για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης!